:: حریم خصوصی فیزیکی اشخاص حقیقی در فقه امامیه و حقوق ایران
تاریخ ارسال : 1395/09/16
بازدید : 1192
حريم خصوصي، قلمرو و محدودهای از اعمال و
ویژگیهای هر شخص است که برای عموم آشکار نبوده و در وهله نخست به فرد معيني
اختصاص دارد و وی نیز تمایل به افشاء آن ندارد. اشخاص هیچگونه ورود و نظارت دیگران
بر این فضا را برنمی تابند و نسبت به ورود غیر واکنش نشان می دهند. این مفهوم تاکنون در حقوق اسلامی و حقوق ایران بصورت
مستقل مورد بحث قرار نگرفته است. قانونگذار ایرانی نیز با عنایت به بی سابقه بودن
این سازه در فقه و حقوق ایران بصورت ناقصی صرفا به شناسایی برخی مصادیق این حق
پرداخته است. حریم خصوصی فیزیکی به عنوان یکی از ابتداییترین مصادیق حقّ بر حریم
خصوصی بصورت پراکندهای در قوانین مختلف مورد اشاره قرارگرفته است. این مقاله، به
بررسی وضعیت نحوه حمایت قانونگذار از حریم خصوصی فیزیکی اشخاص در فقه شیعه و حقوق
موضوعه ایران و طرح حمایت از حریم خصوصی میپردازد.
آدرس مقاله: https://journals.ut.ac.ir/article_35771.html
می باشد ::